Aanbevelingen

 


 

 

Gerard Gerding, bestuursvoorzitter van de Gemiva-SVG Groep

‘Onze organisatie bestaat net 50 jaar. Dat is dus zoiets als de genade van de late geboorte. Wat er met mensen met een beperking in die zwarte periode van onze geschiedenis is gebeurd, gaat echter ook ons aan. Laten wij ons niet verbeelden dat uitsluiting, discriminatie en marginalisatie van kwetsbare mensen in onze samenleving niet voorkomen. Daarom leveren ook wij een bijdrage aan het onderzoek naar Vergeten Slachtoffers’.

 


 

 

Martin van Rijn, voorzitter Aedes

‘Ik heb kennis genomen van de voorlopige bevindingen over het lijden van Nederlandse psychiatrisch patiënten en verstandelijk gehandicapten in de Tweede Wereldoorlog, meer specifiek tijdens de Hongerwinter van 1944-1945. Er is sprake van schokkende aantallen overledenen en vreselijke omstandigheden waaronder deze kwetsbare mensen moeten hebben verkeerd. Ik zal actief meedenken en bijdragen aan een dieper inzicht in het lot van vele gehandicapten ten tijde van de Tweede Wereldoorlog.’

 

 


 

 

Jacobine Geel, voorzitter College voor Rechten van de Mens

‘Meer onderzoek en dus meer bekendheid over het lot van psychiatrische patiënten in de Tweede Wereldoorlog is nodig. Het is belangrijk dat zij een plek krijgen in het collectieve geheugen van ons land. Want ieder mens is uniek en het waard om gekend te worden.

We moeten deze periode koesteren als een gevaarlijke herinnering en voorkómen dat we deze fouten opnieuw maken. Vergeten is een luxe die we ons niet kunnen veroorloven.’

 


 

 

Femke Halsema, burgemeester van Amsterdam (voormalig voorzitter VGN)

‘Het is mijn grote wens dat dit onderzoek resulteert in stevige verankering van de missies van instellingen voor gehandicaptenzorg en ggz. Wie fouten uit het verleden onder ogen durft te zien, recht doet aan levens van mensen die aan de zorgen van rechtsvoorgangers waren toevertrouwd en wil inzien wat de impact is voor de beroepshouding van zorgbestuurders, artsen en andere zorgprofessionals die toont karakter en werpt bressen op tegen tijden van schaarste. Want wie garandeert ons dat dit niet nogmaals zal gebeuren?’